Barendrecht NU

BARENDRECHT – [HCB Dames 1] Afgelopen zaterdag was dan het moment. Het moment dat wij zaalkampioen konden worden. Na een aantal jaar telkens tweede te worden waren we nu extra gemotiveerd om daarvan af te komen.

De eerste wedstrijd tegen Pijnacker verliep dan ook goed. We speelden goed, werkten hard en maakten doelpunten. Dit werd dan ook beloond met een 4-2 winst.

Daarna speelden Pijnacker tegen Voorhout. Terwijl wij zaten te kijken concluderen we dat…Voorhout fysiek was, heel fysiek! Tevens was de scheidsrechter van Voorhout niet sterk. Dit beloofde wat voor onze wedstrijd. Als Voorhout won van Pijnacker was de beslissende wedstrijd voor het kampioenschap namelijk: HCB tegen Voorhout. Het aanmoedigen van Pijnacker mocht niet baten. Voorhout won de wedstrijd.

Tijdens de bespreking werd er aangegeven wat wij goed deden en wat Voorhout minder goed deed. Voorhout was ontzettend fysiek en hadden een speelster extra (lees: scheidsrechter), maar we mochten dat ons spel niet laten beïnvloeden.

De wedstrijd begon en al gauw merkten we het fysieke spel en de extra speler. Toch winsten wij de score te openen! 1-0 voor ons YES! Even later werd het 1-1, maar dat maakten niet uit, want wij wisten een mooie aanval op te zetten, de bal ging in het goal. Volgens de extra speler alleen via onze voet. Jammer dat iemand die er boven met zijn neus opstaat, hele andere dingen ziet dan het publiek en de overige spelers. Zo werd het doelpunt dan ook onterecht afgekeurd. Tevens kregen we een onterechte strafcorner tegen. De bal kwam tegen de hand van onze speelster, maar weer zag de scheidsrechter iets anders. De bal kwam écht tegen de voet van onze speelster…frustrerend is zacht uitgedrukt! Voorhout wist nog te scoren en kwam daarmee op 2-1 voorsprong. Met nog 5 minuten te spelen maakten we nog kans, maar het lukten niet meer. We konden niet meer geven tegen deze fysieke ploeg.

Dit betekende wéér die 2e plek. We baalden allemaal zo ontzettend, maar na een paar dagen kijken we allemaal trots terug op onze prestatie. We zijn misschien geen zaalkampioen geworden, maar we weten allemaal weer waarom wij het komende half jaar nog voor knallen. Wij willen naar die tweede klasse en wij kunnen dat! Hiervoor moeten we keihard trainen en onszelf telkens verbeteren, in snelheid van het spel en technisch. Met die oefenwedstrijden die gepland staan kunnen we weer in het ritme komen om op die manier te knallen.

Onze liefste Maar is in de wedstrijd van Voorhout geblesseerd geraakt. Hoe of wat is nog onbekend door het vocht in haar knie, maar wij zijn ontzettend trots op haar en wat het ook is: wij staan voor jou klaar!

Één team één taak en één voor allen, allen voor één!

Iedereen bedankt die tijdens de zaalwedstrijden ons is komen aanmoedigen en we zien jullie graag weer langs de kant met de (oefen)wedstrijden!