Barendrecht NU

BARENDRECHT – Eind augustus heeft de commissie Bezwaarschriften van de gemeente Barendrecht een hoorzitting gehouden over de afgelasting van de weekmarkt in verband met coronamaatregelen. Drie marktlieden maken bezwaar tegen de in hun ogen oneerlijke en niet goed onderbouwde keuzes van de gemeente om de weekmarkten af te gelasten in maart van dit jaar, toen het land voor het eerst in “lockdown” ging.

De marktlieden willen vooral duidelijk krijgen op grond waarvan de markt werd afgelast: Heeft de gemeente (het college) dit besloten of heeft de gemeente alleen uitvoering gegeven aan de (toen) geldende noodverordening van de veiligheidsregio? Ook de ogenschijnlijke willekeur in wie er enkele weken later op de ‘mini markt’ mocht staan is een doorn in het oog van de bezwaarmakers. Ze ontvingen in die periode alleen maar updates van de marktmeester via WhatsApp en willen nu meer weten over de achtergrond van deze keuzes.

Verantwoordelijkheid

In de eerste plaats is er een verschil van interpretatie over wie het besluit tot sluiten van de weekmarkt heeft genomen: De woordvoerder namens de gemeente stelt dat het college géén besluit heeft genomen en slechts de noodverordening van de veiligheidsregio heeft uitgevoerd. Kortom: De gemeente valt de sluiting niet te verwijten.

De marktlieden stellen op hun beurt echter de vraag hoe het dan kan dat de gemeente enkele weken laten wel heeft besloten om een ‘mini markt’ te organiseren. Voor deze keuze tot versoepeling zou (ook) geen extra ruimte zijn geboden in een toen geldende noodverordening. Waarom wordt er daar dan wel gesproken van een ‘collegebesluit’, was één van de vragen. Het antwoord op deze vragen zou duidelijk moeten maken wie waarvoor verantwoordelijk is én dus eventueel verantwoordelijkheid moet nemen voor geleden schade (misgelopen inkomsten)

Noodverordening

Links of rechtsom zijn de marktlieden van oordeel dat de weekmarkt door had mogen gaan. Bezwaarmakers gingen in de argumentatie vooral in op de verschillende manieren waarop woorden, zinnen en regels uit de noodverordening kunnen worden geïnterpreteerd. Zo was het de vraag of er altijd, of op de meeste momenten, wel meer dan 100 mensen op de markt zouden zijn (hoe is dit vastgesteld/gemeten/aangetoond was o.a. een vraag). Alleen ‘samenkomsten’ met meer dan 100 personen werden verboden. Als het er dan minder zouden zijn, had de markt naar hun mening door mogen gaan.

Ook ontstond er een discussie over kleine verschillen tussen een aantal versies van de noodverordening. In een eerste versie mochten markten wel doorgaan, in een gecorrigeerde versie was het woordje ‘markt’ ineens verdwenen. Ook het maximum van ‘100 personen’ wijzigde in latere versies van de noodverordening.

Daarnaast werd de discussie gevoerd of de markt niet vergelijkbaar is met een supermarkt. Ook werd gesteld dat de markt een locatie is om eten of goederen af te halen zonder het daar te nuttigen. Dit zou het vergelijkbaar maken met een afhaallocatie of afhaalrestaurant.

Als voordeel van de markt t.o.v. de supermarkt noemde één van de bezwaarmakers tevens nog dat de weekmarkt in de buitenlucht plaatsvindt en dus minder risico op coronabesmettingen oplevert. Een andere bezwaarmaker wist te melden dat andere marktlieden, die op markten stonden die nog wél door mochten gaan (in een andere veiligheidsregio), zo’n 10 tot 15% toename zagen in hun omzet.

Gemeentewet

Eén van de commissieleden bracht nog een interessant artikel uit de gemeentewet naar voren tijdens de zitting: Artikel 160 van de gemeentewet (h) stelt expliciet dat de gemeente bevoegd is om “jaarmarkten of gewone marktdagen in te stellen, af te schaffen of te veranderen” en hier dus ook besluiten over mag nemen. Deze bepaling is daarmee interessant voor de vraag óf de gemeente een besluit heeft genomen om de weekmarkt (tijdelijk) te stoppen of niet. En mag de veiligheidsregio deze bevoegdheid overnemen van de gemeente?

Goed bedoeld

De woordvoerder namens de gemeente benadrukte dat het college de mini markt juist goed had bedoeld: Ondanks de maatregelen werd er toch ruimte geboden voor een aangepaste markt. De invulling hiervan had echter beter gekund, stelden de bezwaarmakers: Zo zijn ze niet tevreden over het selectieproces voor wie er wél en niet op de mini markt mochten staan. Het is onduidelijk waarom de één wel mocht en de ander niet. Ook de als alternatief aangeboden marktdagen waren soms geen optie, omdat marktlieden dan al op een andere markt stonden.

Geld

De zitting werd afgesloten met de vraag waar het nu eigenlijk om ging: een aansprakelijkheid stelling en compensatie voor de misgelopen inkomsten. De gemeente gaf aan al contact te hebben gehad met haar verzekeraar om te zien of die de geleden schade voor de martklieden wil vergoeden. De verzekeraar stelde zich echter op het standpunt dat dit een noodverordening was en géén besluit van de gemeente en dus ook niet verzekerd is. Het verzoek werd eveneens naar de veiligheidsregio verzonden, maar daar was nog geen verdere informatie over bekend op het moment van de zitting.

Vervolg

De commissie Bezwaarschriften van de gemeente Barendrecht geeft normaliter zo’n 6 weken na de zitting een advies uit: De ‘uitspraak’ van de commissie is een advies aan het college, die vervolgens zelf kan besluiten of ze hier in mee gaan of niet.

Compensatie leges

Het college maakte afgelopen week al wel bekend dat ze alle marktkooplieden gaan compenseren voor de reeds betaalde marktleges (kosten die marktlieden aan de gemeente betalen voor een standplaats): “Vanaf eind maart van dit jaar zijn enkel de essentieel noodzakelijk foodkramen toegelaten op de markt. Door de beperkte opzet van de weekmarkten hebben verschillende marktkooplieden geen gebruik kunnen maken van hun vaste standplaatsen. We hebben daarom besloten om de marktgelden over de periode 20 maart tot en met 30 mei 2020 kwijt te schelden of terug te betalen.” In totaal gaat het om €8.000.

Foto: Archieffoto van de markt vóór de coronamaatregelen