Barendrecht NU

BARENDRECHT – Burgemeester Van Belzen wordt in augustus 67 jaar. Hij gaat daarom op 1 oktober met pensioen. Daarmee komt een einde aan een tijdperk. Van Belzen begon in 2005 en is, 16 jaar later, de langstzittende burgemeester van de regio.

De burgemeester besloot al in 2019 om op zijn 67e te stoppen en daarmee zijn laatste termijn, die loopt tot 30 juni 2023, niet af te maken. “Het burgemeesterschap is een ambt en dat draag ik 24 uur per dag met mij mee. Je moet van vele markten thuis zijn. Er wordt enerzijds leiderschap verwacht, maar je moet ook kunnen luisteren. Je staat dichtbij de inwoners, bij de raad, bij het college en de organisatie, maar je moet ook van afstand kunnen zien wat er gebeurt. Dat vereist continu bestuurlijke lenigheid en alertheid. Twee jaar geleden heb ik de balans opgemaakt. Zoals bijna iedereen die richting zijn pensioenleeftijd gaat. Dat is logisch, zeker op zo’n verantwoordelijke post.”

Uitdagende gemeente

Barendrecht is een dynamische gemeente tussen de grootstedelijke dynamiek van de Drechtsteden en Rotterdam. Met de groene oase van de Hoeksche Waard om de hoek. Barendrecht telt negen spoorlijnen, autosnelwegen, een tunnel, de Oude Maas en is een hoofdrolspeler in de groenten en fruitsector. De gemeente heeft bijna 50.000 inwoners, dagelijks verplaatsen zich er vele mensen en er is veel transport. “Dat brengt allerlei uitdagingen met zich mee. Nu en in de toekomst. En ik gun het Barendrecht om de gedachte vast te houden hoe we die uitdagingen sámen aan gaan. Door naar elkaar luisteren en elkaar serieus te nemen. Zo heb ik ook altijd naar mijn taak als burgemeester gekeken. Als een verbinder. En vooral als een burgemeester van de inwoners. Want daar ligt voor mij de toegevoegde waarde.”

“Geen baan, maar een bestaan”

“Ik zeg wel vaker, dit is geen baan, maar een bestaan. En zo voelt dat ook. Als burgemeester voel je je verantwoordelijk en betrokken. Je bent een boegbeeld. Alles wat je zegt wordt gewogen. Je moet altijd fit, alert en adequaat zijn. Maar ik blijf ook mens. En ik ga dit najaar weg met een gevoel van ongelofelijke trots op de Barendrechtse samenleving. Een samenleving die veerkracht toont op de momenten dat het nodig is. Een samenleving die zich laat horen als ze het ergens niet mee eens is. Zo heb ik dat ervaren. En ik zie het als een voorrecht dat ik Barendrecht vanuit deze positie tot verdere ontwikkeling mocht brengen. Want Barendrecht is vooral ook míjn gemeente geworden. Een plek waar ik woon. Waar ik mee ben vergroeid, en niet alleen als burgemeester. Barendrecht, en vooral dé Barendrechter, heeft me in de ziel getroffen. En dat kan niemand me meer afnemen.”